Ամառային սիրուն երեկո էր, և արե(գ)ակն արդեն թե(ք)վում էր դեպի իր մուտքը: Մի փոքր տոթ օ(դ)ին խառնվել էր մեղմ հովիկը, և զբոսնելը հաճելի էր դար(ձ)ել: Հանգստյան օր էր, ծովափին շատ Մար(դ)իկ կային: Բոլորն անհանգիստ էին, և հայա(ց)քներն ուղղել էին ծովում ինչ-որ կետի: Ոչ ո(ք) չէր ուզում բան ասել, և չէր էլ ուզում լսել ինչ- որ բան: Միայն բար(ձ)րախոսն էր անտարբեր ըն(դ)հանուր հուզմունքին և բարեխղճորեն իր գործն էր անում. զբաղեցնում էր հանգստացող հասարակությանը: Հաղոր(դ)ավարը միապաղաղ ձայնով ինչ-որ բան էր կար(դ)ում և այդ ձայնը մատնում էր ձանձրույթն ու հոգնա(ծ)ությունը: Մակույկավարների տնակում անվեր(ջ) զնգում էր հեռախոսը, և ոչ մեկը չէր մոտենում, որ խոսեր կամ գոնե անջատեր այն:
Առաջադրանք:
1.Կետերի փոխարեն տեղադրիր համապատասխան տառը:
2. Ընդգծիր դերանունները:
3.Ո՞ր տառը նույն ձևով կմիանա բուն, սար, թուր, հուն, վար, բաց, կամ, պատ բառերին և կկազմի նոր բառեր:
Ն, կ, ր, յ:
Յ-բույն, սայր, թույր, հույն, վայր, բայց, կայմ, պայտ։
4.Տրված բառերի առաջին տառերը փոխելով ստացիր նոր բառեր:
Սնունդ-ծնունդ, դանակ-բանակ, պարտեզ-քարտեզ, բերք-վերք, զատիկ-հատիկ, բառարան-վառարան, բռնակ-դռնակ, կատակ-հատակ, բյուր-հյուր, ձագ-սագ, մանր-ծանր, մարագ-կարագ, դարձ-բարձ, ավագ-նվագ, թախտ-բախտ, կառք- փառք, հարթ-կարթ, լրագիր-օրագիր, հերթ-թերթ, լույս-կույս, ձյութ-հյութ, ճեղք-մեղք, շռայլ-մռայլ, նյարդ-լյարդ,նուրբ-սուրբ, թափոր-սափոր, մահակ-պահակ, ջութակ-թութակ:
Ռուզան Ղուկասյան բլոգ 