1676 թվականի հունվարի 17-ին Սեբաստյա քաղաքում ծնվեց Մանուկը: Նրա ծնողները առևտրական էին և ուզում էին, որ իրենց որդին ընտանեկան առևտուրը շարունակեր, բայց նա ուզում էր դառնալ քահանա:
Նա այցելում էր հարևան ընտանիքներից մեկի տուն, որտեղ մի մայր իր երկու դուստրերի հետ ապրում էր վանականի կյանքով: Նա այցելում էր նույն տանը ապրող քահանայի հետ զրուցելու համար, ով իրեն շատ բան սովորեցրեց վանական կյանքի մասին:
Վանական
1691 թվականն էր, երբ Մանուկը թույլատվություն ստացավ իր ծնողներից վանքում աշխատելու համար և շուտով ստացավ սարկավակի աստիճան: Այդ ժամանակ իր անունը փոխեցին` դնելով Մխիթար:
Քսանհինգ տարեկանում Մխիթարը հիմնեց եկեղեցի Կոստանդուպոլսում, որի օրինակով էլ մի խումբ երիտասարդների հետ հիմնեց Մխիթարյան միաբանությունը:
Երկու տարի հետո Օսմանյան իշխանությունների հալածանքներից փախչելով` միաբանությունը տեղափոխվեց Պենոպոլես։ 1717 թվականին Վենետիկի Ծերակույտը հրովարտակով Սբ. Ղազար կղզին շնորհել է միաբանությանը։ Իսկ 1715 թվականին միաբանությունը տեղափոխվեց Սուրբ Ղազար կղզի` Վենետիկի Հանրապետության հրամանով:
Սուրբ Ղազար կղզում կառուցեց վանքը, որտեղ էլ մահացավ 73 տարեկան հասակում:
Նա թարգմանել, ստեղծել և տպագրել է հազարավոր աշխատություններ` շատացնելով հայերեն գրականությունը: Այսօր մատենադարանում պահվում են ավելի քան 5000 ձեռագրեր և 100000 տպագիր գրականություն Մխիթարի կողմից ստացված: